Zie reflecties op het water.
Meer dan duisternis in de diepte.
Zie hem opduiken in elke schaduw.
Op de wind voel ik zijn adem.
Ook nu weer een afwisselende aflevering met veel muziek.
Muziek om op de bank bij weg te dromen.
Het wachtwoord kun je krijgen door een persoonlijk bericht,
of via het reactie formulier op de weblog.
Je bent weer welkom bij de nieuwe aflevering van de “Bankshow”,
Ik wens je veel luisterplezier.
Op de pagina Bankradio staat een overzicht en de player met alle “Bank’s Shows”
en de “GGOS Shows”.
In het eerste uur:
Voor de volgende luisteraar heeft Hans Bank een song gespeeld van zijn cd’s. Peter.
De volgende luisteraars hebben een verzoekje aangevraagd. Lutgarde. Sjoerd. Francky.
Robert. Peter. MizzD. Nellie. Hilly. Lies.
In het tweede uur: Natuurlijk de brief van…… Yaron.
Voor de luisteraars heeft Hans een verhaaltje voorgedragen.
Frank Uwe Patz werd geboren op 22 november 1940 in Berlijn en is een Duitse componist, bandleider, zanger en arrangeur en is bekend geworden onder zijn artiestennaam
“Frank Duval”, ook wel Franco Duval genoemd.
Hij is de telg uit een oude Hugenoten- en kunstenaarsfamilie.
Zijn vader was schilder en tante hofschilder aan het Koninklijk Pruisisch hof.
Zijn grootvader, hoofdredacteur van de Berliner Zeitung en fabrikant, ontwikkelde ook
reformproducten met zijn zwager als biomalz en biocitine.
In 1952 debuteerde hij op twaalfjarige leeftijd als kindacteur in het Amerika Haus en op de
Kurfürstendamm, onder meer in het stuk ‘Fips with the Angel’ met “Harald Juhnke”.
In 1954 begon hij te werken als assistent-directeur aan de Vaganten Bühne in Berlijn.
In 1956 studeerde hij af aan de door met de staat erkende danseres “Tatjana Gsovsky”.
Vanaf 1958 verscheen hij vervolgens met zijn zus “Maria” als hitduo, “Maria Und Franco Duval”.
Beiden zongen in 1960 het lied van de ARD-televisieloterij “Ich fahr’ mit dir”.
Na meer dan vijftig platen en verschillende hits, bijvoorbeeld “Ich leg mein Schicksal in deine Hand”, stopten ze in 1962 met hun samenwerking.
Het jaar daarop speelde hij als ‘Freddy’ in de musical “My Fair Lady”, het grootste muzikale
succes van de naoorlogse periode.
In deze periode speelde hij ook samen met toneelpartner “Karin Hübner”.
Er zijn meer muzikale rollen waar hij in mee speelde, tot 1965 was hij ook actief als acteur,
onder meer in de filmserie “Natürlich die Autofahrer” met “Heinz Erhardt”.
In 1965 ontdekte regisseur “Heinz-Günter Stamm” het compositie talent van Duval en huurde hem in voor het hoorspel ‘Fräulein Julie’.
Vanaf dat moment vertrouwde de Beierse omroep hem zijn belangrijkste muzikale producties toe en gaf hem opdracht tot muzikale achtergrondmuziek voor vele hoorspelen.
Bijvoorbeeld voor “Per Anhalter durch die Galaxis” van “Douglas Adams”, maar ook hoorspelen gebaseerd op de verhalen van “Otfried Preußler” en “Michael Ende” staan in de catalogus van hem.
Naast zijn werk als songwriter en componist voor artiesten zoals “Margot Werner”, “Maria Schell” en “Klaus Löwitsch” ontwikkelde hij vanaf het begin van de jaren zeventig met groeiend succes een afzonderlijke muzikale stil.
De doorbraak slaagde hij in 1977 met de compositie van de soundtrack voor de opname voor de tv serie “Tatort” voor de aflevering “Schüsse in der Schonzeit” die op 17 Juli 1977 werd
uitgezonden bij de ARD.
Sindsdien heeft hij de muziek gecomponeerd voor verschillende tv-series, waaronder
de thrillerreeks “Derrick”, “Der Alte” schreef hij ruim 200 titelsongs en “Die Krimistunde”, maar voor vele speelfilms, zoals in 1986 voor “für Bitte lasst die Blumen leben” met
“Klausjürgen Wussow”, “Hans Christian Blech” en “Birgit Doll” in de hoofdrollen.
In 1994 verscheen hij in de Derrick aflevering “Der Schlüssel” als acteur en voor deze aflevering componeerde hij ook de muziek.
Een internationaal kassucces was ook zijn nummer “Give me your love”, dat werd gebruikt als thematune voor de ZDF-serie “Unsere schönsten Jahre” met “Uschi-glas” en “Elmar Wepper” in de hoofdrollen.
Zijn succesvolle soundtracks voor de televisie series waren voor hem de springplank naar de platenmarkt.
In 1983 presenteerde hij zich voor het eerst een album “If I could fly away” dat hij speciaal voor de platenmarkt had gecomponeerd en dat meteen goud werd.
Hij woont sinds 1985 in alle rust op het Canarische eiland La Palma, samen met zijn vrouw
“Kalina Maloyer” die songwriter en schilder is.
Hij werkt daar nog steeds aan nieuwe muziek en is nu actief op andere artistieke gebieden.
Sinds 1995 houdt hij zich steeds meer bezig met computergraphics en de productie van
kunstvideo’s en korte films, die hij volledig onafhankelijk produceert, fotografeert, snijdt
en muzikaal componeert.
Een grotere selectie van zijn werk toonde het kunstenaarspaar voor het eerst in 2002 in hun
gezamenlijke tentoonstelling “Magic Moments” aan de Rostocker Musikhochschule in Rostock.
In 2001 verscheen de uitgebreide 3-CD-box “Spuren”, die naast vele bekende titels ook twee korte films bevat, evenals een volledig nieuwe CD waarvoor het artiestenduo Duval & Maloyer samen aan Duitse teksten had gewerkt.
Op zijn “website” is niets te vinden over zijn huidige activiteiten, hij is blijkbaar echt gestopt.
Dit weekend is hij de Gouden terugblik in de BankShow met het nummer “Angel of mine”, wat afkomstig is van zijn gelijknamige album.
De muziek is geschreven door hem zelf met tekst van zijn toenmalige vriendin, later vrouw,
Kalina Maloyer.
Van het nummer is ook een Duitse versie onder de titel Engel der Nacht.
Vandaag in de GGOS van 2024-11-22.
Een overzicht van de GGOS van vandaag, het is aflevering 1001.
Vandaag nagenieten van gisteren, zegt Oldman.
Lijkt mij ook gezellig om te doen, zegt Flip.
Inderdaad zeggen de meiden, het was een bijzondere dag, zeggen de meiden.
Bevielen de drankjes? Vraagt Oldman.
Ik ben reuze trots op jullie, zegt Oma.
Hier is de uitslag van de enquête, zegt Flip, totaal 28 keer gestemd.
27 inzendingen zijn voor doorgaan en 1 is voor stoppen.
Nu zijn we heel democratisch bij Radio de BOM, dus we gaan door.
Laat je verder maar verrassen in de GGOS, te vinden op de pagina van Bankradio.
Op 30 april 2015 zijn de eerste zestien herdenkingsstenen onthuld.
Het waren toen zwarte granieten stenen waarin de naam, leeftijd en plaats van overlijden zijn aangebracht.
In totaal werden er toen ruim 400 herdenkingsstenen geplaatst, het zijn de stille getuigen van stadsgenoten die een gruwelijk lot ondergingen tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Zo schrijf ik regelmatig blogjes over de Struikelstenen in Amersfoort de laatste keer was dat op 7 november 2024.
Helaas worden er Struikelstenen in Amersfoort onleesbaar,
zoals aan de aan de Schimmelpenninckstraat.
Daar zijn al herdenkingsstenen te vinden die eigenlijk nog wel leesbaar zijn, maar wel voor wie weet wat er zou moeten staan.
Op de hoek Stadsring/Heiligenbergerweg bevindt zich ondertussen al een steen die het stadium van vrijwel complete onleesbaarheid heeft bereikt.
Op de website van destadamersfoort.nl signaleerde men de snelle slijtage al drie jaar terug, maar dat artikel leverde geen enkele reactie op.
De versleten stenen zijn gemaakt van zwart graniet, oorspronkelijk waren ‘Stolpersteinen’ een uitvinding van de Duitse kunstenaar Gunther Demnig die de steen voorzag van een plaatje van goudkleurige messing.
De commissie in Apeldoorn koos voor een granieten steen, aangezien de originele stenen te duur waren en diefstalgevoelig zijn.
Voorts hanteert Demnig met enige regelmaat een wachtlijst, terwijl gemeenten niet willen wachten op de plaatsing van de stenen.
In Alkmaar werd zo de samenwerking met Demnig opgezegd en ging men met een
natuursteenbedrijf verder.
In Amersfoort werd al bij de eerste stenen in 2015 gebruik gemaakt van zwart graniet.
De onleesbare steen bevindt zich op een bijzondere plek, namelijk de hoek van de
Heiligenbergerweg en de Stadsring, naast een kantoorgebouw uit de jaren tachtig.
De locatie van woning bevond zich een eind verderop, op het niet meer bestaande adres
Heiligenbergerweg 2.
Want met de aanleg van de Rondweg, de tegenwoordige Stadsring werd eind jaren vijftig de
gehele eerste vijftig meter van de Heiligenbergerweg gesloopt.
De struikelsteen ligt er ook nog steeds, maar is niet meer leesbaar.
Dit doet uiteraard afbreuk aan de intentie ervan, namelijk het herdenken van Nederlanders die omkwamen door naziegeweld, zoals Joden en verzetsstrijders.
De stenen liggen gewoonlijk op de laatste plek waar de slachtoffers zelfstandig hadden
gewoond, voordat ze werden weggevoerd.
De stenen van messing lijken weinig aan slijtage onderhevig, al moeten ze geregeld worden
gereinigd.
De granieten stenen slijten veel sneller, vooral als ze op een plek liggen waar veel voetgangers lopen.
Dat is het geval met de steen op de Heiligenbergerweg, vlak bij de Stadsring en een drukke oversteekplaats.
De Stichting Herdenkingsstenen Amersfoort meld op de website dat de stenen gewoonlijk
worden onderhouden door de bewoners en anders door Eemfors.
Dit onderhoud gaat niet verder dan schoonmaken en er is nog geen sprake van een oplossing voor de onleesbare struikelstenen.
Op vrijdag 8 november vond de tweeëntwintigste steenlegging in Amersfoort plaats.
Herdenkingssteen voor Izak de Groot, een bijzondere, ondernemende man.
Vandaag in de GGOS van 2024-11-21.
Een overzicht van de GGOS van vandaag, het is aflevering 1000.
Flip, ben je er klaar voor? Vraagt Oldman.
Ik heb me goed voorbereid, antwoord Flip.
Hij is wel een beetje zenuwachtig, zegt Linda.
Dat is toch niet nodig, zegt Oldman.
Maar 1000 afleveringen is niet niks, zegt Flip.
Ik ben reuze trots op jullie, zegt Oma.
Laat je verder maar verrassen in de GGOS, te vinden op de pagina van Bankradio.
